An Charraig Aonair- Ireland’s teardrop
Ba í an Charraig Aonair an radharc dheireadh a bhí ag an t-iliomad imirceach ar an tír seo agus iad ar a mbealach thiar go Meiriceá, cuid acu nach bhfillfeadh go deo na ndeor.
An Charraig Aonair- Ireland’s teardrop
Ba í an Charraig Aonair an radharc dheireadh a bhí ag an t-iliomad imirceach ar an tír seo agus iad ar a mbealach thiar go Meiriceá, cuid acu nach bhfillfeadh go deo na ndeor.
Ag baint an Fhómhair!
An tráth seo den bhliain bíonn na seacha trom le hualach na seoidíní de smeara dubha ag glioscarnach go mealltach faoin ngrian.
Cuireann siad laethanta m’óige i gcuimhne dom, ag filleadh abhaile ón mbunscoil. Bhíodh cúpla duine dínn ag siúl abhaile le chéile cuma cén sórt aimsir a bhí ann!
An Bheachlann is Faide Siar ó Dheas in Éirinn!
Tuigim anois an riméad a bhaineann leis an damhsa 'Baint an Fhéir', an fuinneamh, an luas, an chraic agus ar ndóigh an túirse nuair a thagann stád leis an gceol. Meafar deas é an damhsa don obair féinig. Ba í seo an chéad bhliain ós na naoi déag ochtóidí a thugamar faoin bhféar tirim a bhaint. Gan amhras fadó dhéintí an obair sin de láimh leis an bpíce féin amháin. Sa am sin, bhíodh orainn an féar a bhaint, é a thiontú de láimh, cheapfá is dócha nach obair ródhiain í sin, ach ba obair mhór í.